Tijdslijn Pater Damiaan

Op 3 januari 1840 wordt Jozef De Veuster geboren in Tremelo-Ninde.

Jozef De Veuster gaat op internaat in de handelsschool in Braine-le-Comte om Frans te leren. Op kerstdag 25 december 1858 laat hij zijn ouders per brief weten dat hij kiest voor het religieuze leven.

Op 2 februari 1859 treedt Damiaan net als zijn broer Gust in bij de Paters van de Heilige Harten. Jozef krijgt een nieuwe naam: Damiaan.

Damiaan vertrekt op 9 november 1863 vanuit het Duitse Bremerhaven naar de Hawaï-eilanden.

Na een bootreis van bijna 5 maanden komt Damiaan op 19 maart 1864 aan in de haven van Honolulu, de hoofdstad van de Hawaï-eilanden.

Bisschop Louis Maigret wijdt Damiaan op 21 mei 1864 tot priester in de kathedraal van Honolulu.

Van 1864 tot 1873  werkt Damiaan als missionaris op het eiland Hawaï, het grootste eiland van de Hawaï-eilanden.

In januari 1865 verschijnt het eerste officiële decreet om de verspreiding van lepra tegen te gaan in het koninkrijk Hawaï. Op 6 januari 1866 komen de eerste verbannen Hawaïaanse burgers met lepra aan in Kalaupapa,  de lepranederzetting van Molokai. 

Op 10 mei 1873 komt Damiaan aan in Kalaupapa, de lepranederzetting van Molokai. In datzelfde jaar ontdekt De Noorse dokter Gerhard Armauer Hansen de leprabacil.

In september 1881 bezoekt prinses Liliuokalani Damiaan. Het Hawaïaanse koningshuis geeft Damiaan de hoogste koninklijke onderscheiding voor zijn inzet voor mensen in nood.  

In 1886 wordt Damiaan officieel ingeschreven in het register van de lepranederzetting van Kalaupapa, Molokai.

Samen met de zieke Hawaïanen in de lepranederzetting van Molokai bouwt Damiaan letterlijk en figuurlijk aan een gemeenschap. Zonder Hawaïaanse hulp staat hij nergens. Pas op het einde van zijn leven krijgt Damiaan de (witte) medewerkers om wie hij zo lang had gevraagd. In 1886 komt de Amerikaanse veteraan Jozef Dutton aan, gevolgd in 1888 door de Belgische priester Lambert Louis Conrardy, zijn Duitse medebroeder Wendelin Moellers en de Amerikaanse zusters Franciscanessen onder leiding van Moeder Marianne Cope.

De Britse schilder, gentleman en filantroop Edward Clifford brengt zijn goede vriend Damiaan in december 1888 een bezoek op Molokai. Hij brengt heel wat geschenken mee, viert samen Kerstmis en neemt uitgebreid de tijd om met Damiaan te praten en hem en het landschap te portretteren. 

Op 15 april 1889 overlijdt Damiaan. Hij vindt een rustplaats onder de pandanus in de schaduw van de Sint-Philomenakerk in de lepranederzetting van Molokai.

Damiaan wordt in 1936 opgegraven op Molokai en overgebracht naar België. Het opleidingsschip Mercator brengt hem uiteindelijk naar de haven van Antwerpen. Vanuit Antwerpen gaat het via Tremelo naar Leuven waar Damiaan een nieuwe rustplaats krijgt in de Sint-Antoniuskapel van de Paters van de Heilige Harten.

Damiaanactie wordt opgericht in 1964. In het voetspoor van Damiaan zet deze medische ngo zich ook vandaag nog in voor mensen met lepra wereldwijd.

Paus Paulus VI krijgt in 1967 een petitie overhandigd waarin hindoes, christenen, moslims en boeddhisten hem vragen Damiaan zo snel mogelijk heilig te verklaren.

Damiaan vertegenwoordigt vanaf 1969 de staat Hawaï in het Capitool in Washington D.C.
In datzelfde jaar wordt de Hawaïaanse afzonderingswet van 1865 afgeschaft. 

Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van Damiaans overlijden in 1989 vinden grootse vieringen  plaats in België en op Hawaï.

Paus Johanns Paulus II verklaart Damiaan zalig op 4 juni 1995 in Koekelberg, Brussel.

Damiaans rechterhand wordt plechtig herbegraven in de lepranederzetting van Molokai op 22 juli 1995.

In 2005 wordt Damiaan tot Grootste Belg verkozen.

Paus Benedictus XVI verklaart Damiaan heilig op 11 oktober 2009 in Rome.

De gemeente Tremelo maakt Damiaan eerste ereburger op 11 oktober 2015.